«Εὐλόγησον τόν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ

τῆς χρηστότητός σου, Κύριε»

Πρωτ. Μιχαήλ Βοσκοῦ

         Ὅλοι γνωρίζουμε ὅτι ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ ἔτους, ἡ Πρωτοχρονιά, εἶναι ἡ πρώτη τοῦ μηνός Ἰανουαρίου. Λίγοι ὅμως γνωρίζουν ὅτι ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας ἔτους, ἡ Ἐκκλησιαστική Πρωτοχρονιά, εἶναι ἡ πρώτη τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου, ἡ Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου, ὅπως ἀναφέρουν τά λειτουργικά βιβλία τῆς Ἐκκλησίας μας.

         Ἡ λέξη Ἰνδικτιών (ἡ ὁποία προέρχεται ἀπό τή λατινική λέξη Indictio καί σημαίνει ὁρισμός ἤ διάγγελμα) δηλώνει διάταγμα τῶν Ρωμαίων αὐτοκρατόρων, βάσει τοῦ ὁποίου ἐπεβάλλετο στούς ὑπηκόους τους ἡ κατ᾿ ἔτος πληρωμή γενικοῦ φόρου γιά τή συντήρηση τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ. Αὐτό τό διάταγμα ἀνανεωνόταν κάθε δεκαπέντε χρόνια, γιατί τόσα χρόνια διαρκοῦσε ἡ στρατιωτική θητεία τῶν Ρωμαίων πολιτῶν. Ἔτσι καί ἡ ἀρίθμηση τῶν ἐτῶν στήν Ἀρχαία Ρώμη γινόταν ἐπί τῇ βάσει τοῦ ἀριθμοῦ τῆς Ἰνδικτιῶνος, πού σήμαινε περίοδο δεκαπέντε ἐτῶν (π.χ. δέκατο ἔτος τῆς δεκάτης Ἰνδικτιῶνος). Οἱ Πατριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλεως παρέλαβαν καί χρησιμοποιοῦσαν τή λέξη Ἰνδικτιών καί στά δικά τους θεσπίσματα καί ἐγκυκλίους, χωρίς βέβαια νά ἀριθμοῦν καί τήν ἀκολουθία τῶν Ἰνδικτιώνων.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

(ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)

Κατὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες: 

Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου : Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους) / Τοῦ Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῶν Ἁγ. Τεσσαράκοντα Ὁσιοπαρθενομαρτύρων (Ἀθηνά, Ἀντιγόνη, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Ἐλπινίκη, Ἐρασμία, Ἐρατώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Καλλιρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαργαρίτα, Μελπομένη, Οὐρανία, Πηνελόπη, Πολύμνια, Χάϊδω, Χαρίκλεια κ.ἄ.) / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰ τελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦ Μικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Τρίτη 1η Σεπτεμβρίου στὶς 8:00 μ.μ. : Ἀγρυπνία τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος / Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Ἀγρυπνίας θὰ ἐκτίθεται πρὸς προσκύνηση τεμάχιο τοῦ Τιμίου Λειψάνου τοῦ Ἁγ. Μάμαντος

Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας,

ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε.

Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς,

καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη,

ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον,

καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα,

τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν·

ὡς γὰρ ζωῆς Μητέρα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστησεν,

ὁ μήτραν οἰκήσας ἀειπάρθενον.

«Mετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει, Χριστὲ ὁ Θεὸς»

Πρωτοπρ. Μιχαὴλ Βοσκοῦ

       Ἡ ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἀνήκει στὶς μεγάλες Δεσποτικὲς ἑορτὲς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καὶ ἑορτάζεται στὶς 6 Αὐγούστου. Ὡστόσο τὸ γεγονὸς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου στὸ ὄρος Θαβὼρ ἔγινε ὄχι τὸ Καλοκαίρι, ἀλλὰ σαράντα ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὸ Πάθος καὶ τὸν σταυρικὸ θάνατο τοῦ Θεανθρώπου. Θὰ ἔπρεπε λοιπὸν κανονικὰ νὰ ἑορτάζεται κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἀνάλογα μὲ τὴν ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα. Ἐπειδὴ ὅμως ὁ ἑορτασμὸς τῆς Μεταμορφώσεως κατ’ ἐκείνη τὴν περίοδο δὲν θὰ γινόταν μὲ τὴν ἐπιβαλλόμενη λαμπρότητα, προτίμησε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ καθορίσει τὸν ἑορτασμό της μέσα στὸ Καλοκαίρι, σαράντα ἡμέρες πρὶν ἀπὸ τὴ δεύτερη Μεγάλη Παρασκευὴ τοῦ ἐκκλησιστικοῦ ἔτους, ποὺ εἶναι ἡ Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ στὶς 14 Σεπτεμβρίου.