Η Κοίμηση της Θεοτόκου – Μετάβαση προς την Ζωή

Του Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου

Αρχιμ. Εφραίμ

Κάθε φορά που εορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου είναι σαν να έχουμε Πάσχα· το Πάσχα του καλοκαιριού. Πάσχα μάς ετοιμάζει η Κυρία Θεοτόκος. Διάβαση ένδοξη «εκ του θανάτου εις την ζωήν». Δεύτερο Πάσχα, άγιο, άμωμο, ζωοποιό για το ανθρώπινο γένος, γιατί πράγματι σήμερα «νενίκηνται της φύσεως οι όροι».

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)

Κατὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες: 

Σάββατο 1η Σεπτεμβρίου : Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους) / Τοῦ Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῶν Ἁγ. 40 Ὁσιοπαρθενομαρτύρων (Ἀθηνά, Ἀντιγόνη, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Ἐλπινίκη, Ἐρασμία, Ἐρατώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Καλλιρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαργαρίτα, Μελπομένη, Οὐρανία, Πηνελόπη, Πολύμνια, Χάϊδω, Χαρίκλεια κ.ἄ.) / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰτελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦΜικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα

Κυριακὴ 2 Σεπτεμβρίου : ΙΔ’ Ματθαίου / Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

1. Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Χριστοῦ, ἀδελφοί χριστιανοί, εἶναι ἕνα λαμπρό γεγονός τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του, πού κηρύττει περίτρανα τήν θεότητά Του. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι Θεός καί ἄνθρωπος, «θεάνθρωπος» μέ μιά λέξη. Οἱ πολλοί ὅμως τόν νόμιζαν γιά ἁπλό ἄνθρωπο, γιατί ἔτσι φαινόταν. Ἀλλά στό ὄρος Θαβώρ, μέ τήν Μεταμόρφωσή Του, ὁ Ἰησοῦς ἔδειξε ὅτι εἶναι καί Θεός. Αὐτό τό ἔδειξε σέ τρεῖς μόνο μαθητές Του, γιατί ἄν φαινόταν σέ ὅλους ὡς Θεός, θά τόν νόμιζαν κατά φαντασία καί ὄχι ὡς πραγματικό ἄνθρωπο. 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Ἡ κοινὴ προσευχὴ

Ὁ ἱερὸς ναὸς εἶναι τὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ

Πολλοὶ ἄνθρωποι, Γέροντα, δὲν θεωροῦν ἀπαραίτητο τὸν ἐκκλησιασμό.

– Δὲν μπαίνουν στὸ βαθύτερο νόημα οἱ ἄνθρωποι· κόβουν τὸ καλώδιο, τὴν ἐπαφὴ μὲ τὸν Θεό, καὶ μετὰ δὲν μποροῦν νὰ βοηθηθοῦν. Δυστυχῶς οἱ περισσότεροι Χριστιανοὶ δὲν ζοῦν μυστηριακά, γι’ αὐτὸ ὑπάρχει μιὰ ἐπίδραση δαιμονική. 

Ἐγὼ πάντοτε λέω στοὺς λαϊκοὺς νὰ ἐκκλησιάζω­νται, γιὰ νὰ ἁγιάζωνται. Καὶ μόνον ἂν σκεφθῆ κανεὶς ὅτι μπαίνοντας στὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ μπαίνει στὸ σπί­τι τοῦ Θεοῦ κι ἐκεῖ δέχεται τὴν θεία Χάρη καὶ ἁγιάζε­ται, εἶναι ἀρκετὸ γιὰ νὰ συγκλονισθῆ. Μέσα στὸν ναὸ μᾶς παρακολουθοῦν ὁ Χριστός, ἡ Παναγία, οἱ Ἅγιοι, ζητοῦμε τὴν βοήθειά τους, μποροῦμε ἁπλὰ νὰ συνομι­λοῦμε μαζί τους. Ἐκεῖ μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ ζή­σουμε τὰ Μυστήρια. Ἐκεῖ θυσιάζεται γιὰ μᾶς ὁ Χριστὸς καὶ μᾶς δίνει τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα Του. Αὐτὸ δὲν πρέ­πει νὰ μᾶς συγκλονίζη;