ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ (ΛΕΜΕΣΟΥ)
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΜΗΝΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
(τηλ. ναοῦ: 25331888, ἱστοσελίδα: http://apostolosandreaslemesou.com)
Κατὰ τὸν μήνα Σεπτέμβριο θὰ ἔχουμε Θεῖες Λειτουργίες καὶ Ἀγρυπνίες τὶς ἑξῆς ἡμέρες:
Σάββατο 1η Σεπτεμβρίου : Ἀρχὴ τῆς Ἰνδίκτου (τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους) / Τοῦ Ἁγ. Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῶν Ἁγ. 40 Ὁσιοπαρθενομαρτύρων (Ἀθηνά, Ἀντιγόνη, Ἀσπασία, Ἀφροδίτη, Ἐλπινίκη, Ἐρασμία, Ἐρατώ, Εὐτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Καλλιρόη, Κλειώ, Κλεοπάτρα, Κοραλία, Μαργαρίτα, Μελπομένη, Οὐρανία, Πηνελόπη, Πολύμνια, Χάϊδω, Χαρίκλεια κ.ἄ.) / Μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία θὰτελεστεῖ ἡ Ἀκολουθία τοῦΜικροῦ Ἁγιασμοῦ γιὰ τὸν νέο μήνα
Κυριακὴ 2 Σεπτεμβρίου : ΙΔ’ Ματθαίου / Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Μάμαντος
Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου: Τοῦ Ἁγ. Νεομάρτυρος Πολυδώρου τοῦ Κυπρίου
Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου: Τοῦ Ἁγ. Προφήτου Μωυσέως τοῦ Θεόπτου
Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου στὶς 8:00 μ.μ.: Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἀναμνήσεως τοῦ ἐν Χώναις θαύματος τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαὴλ
Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου: Τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Κυριακὴ 9 Σεπτεμβρίου: Πρὸ τῆς Ὑψώσεως / Ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων καὶ Δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου: Τῆς Ἁγ. Θεοδώρας τῆς ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, τῆς Ἁγ. Θεοδώρας τῆς ἐν Βάστᾳ Πελοποννήσου καὶ τῆς Ἁγ. Εὐανθίας / Τοῦ Ἁγ. Ἱερομάρτυρος Αὐτονόμου (ἐκ μεταθέσεως)
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου : Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τοῦ Γενεσίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
Παρασκευὴ 14 Σεπτεμβρίου: Ἡ Παγκόσμιος Ὕψωσις τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Κυριακὴ 16 Σεπτεμβρίου: Μετὰ τὴν Ὕψωσιν / Τῆς Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας τῆς πανευφήμου / Τοῦ ῾Αγ. Μεγαλομάρτυρος Νικήτα (ἐκ μεταθέσεως)
Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου: Τῆς Ἁγ. Μάρτυρος Σοφίας καὶ τῶν θυγατέρων αὐτῆς Πίστεως, Ἀγάπης καὶ Ἐλπίδος, τοῦ Ἁγ. Ἡρακλειδίου ἐπισκόπου Ταμασέων, τοῦ Ἁγ. Αὐξιβίου ἐπισκόπου Σόλων καὶ τοῦ Ὁσίου Ἀναστασίου τοῦ ἐν Περιστερωνοπηγῇ
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου: Τοῦ Ἁγ. Μεγαλομάρτυρος Εὐσταθίου καὶ τῆς συμβίας αὐτοῦ Θεοπίστης
Παρασκευὴ 21 Σεπτεμβρίου: Ἀπόδοσις τῆς Ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ
Κυριακὴ 23 Σεπτεμβρίου : Α’ Λουκᾶ / Ἡ Σύλληψις τοῦ Τιμίου Προδρόμου / Τῆς Ἁγ. Πολυξένης
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου: Τῆς Ἁγ. Θέκλης τῆς Μεγαλομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου καὶ τοῦ Ὁσίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου: Τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου: Ἡ μετάστασις τοῦ Ἁγ. Ἀποστόλου καὶ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου
Παρασκευὴ 28 Σεπτεμβρίου: Εὕρεσις καὶ Ἀνακομιδὴ τοῦ Τιμίου Λειψάνου τοῦ Ἁγ. Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου / Τοῦ Ἁγ. Χαρίτωνος τοῦ Ὁμολογητοῦ
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου: Τοῦ Ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ Ἀναχωρητοῦ
Κυριακὴ 30 Σεπτεμβρίου : Β’ Λουκᾶ
Κυριακὴ 30 Σεπτεμβρίου στὶς 8:00 μ.μ.: Ἀγρυπνία ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
- Ὁ Ἑσπερινὸς ἀρχίζει στὶς 6:00 μ.μ. καὶ ὁ Ὄρθρος στὶς 6:30 π.μ.
- Ἡ Παρασκευὴ 14 Σεπτεμβρίου εἶναι ἡμέρα αὐστηρῆς νηστείας.
Πῶς προετοιμαζόμαστε γιά τή Θεία Κοινωνία
…
Προετοιμασία γιά τό Μυστήριο
…
β. ῾Αμαρτήματα πρός τόν πλησίον (ἀνθρώπους, ἐργασία, κράτος).
Καί ἐδῶ ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, «ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (Μάρ. ιβ’ 31), μέ βρίσκει παραβάτη. Δέν ἀγαπῶ, πράγματι, τόν κάθε πλησίον μου, ὅπως ἀγαπῶ τόν ἑαυτό μου. Θέλω ὅλοι νά μέ ἀγαποῦν, ἀλλά τό «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν» (Λουκ. στ’ 27) συνήθως δέν τό σκέπτομαι καθόλου! Ἀγαπῶ μέ λόγια καί ὄχι μέ ἔργα, μέ τή γλώσσα καί ὄχι μέ τήν καρδιά. Συνήθως κρατῶ κακία (βασανιζόμενος περισσότερο ὁ ἴδιος) καί ξεχνῶ παντελῶς ὅτι, στήν οὐσία, δέν ἀγαπῶ οὔτε τόν Θεό, ὅταν δέν ἀγαπῶ ἤ, τό χειρότερο, ὅταν μισῶ τόν πλησίον μου (Α’ Ἰω. δ’ 20).
Τό δεύτερο συνηθισμένο ἁμάρτημά μου πρός τόν πλησίον εἶναι ὅτι δέν συμπεριφέρομαι πρός αὐτόν, ὅπως θά ἤθελα νά συμπεριφέρεται αὐτός πρός ἐμένα (Ματθ. ζ’ 12). Ἀπό αὐτόν ἀπαιτῶ ἄριστη συμπεριφορά, ἐνῶ παραμελῶ καί δικαιολογῶ τή δική μου, πού πολλές φορές εἶναι ἀνεπίτρεπτη καί ἀδικαιολόγητη! Ἔτσι, ἀντί νά παρακολουθῶ καί νά διορθώνω τόν ἑαυτό μου, ἀσχολοῦμαι μέ τόν ἄλλον, τόν παρεξηγῶ καί τόν κατακρίνω.
Καί τό τρίτο σημαντικό ἁμάρτημά μου εἶναι ὅτι προσέχω πολύ τά δικαιώματά μου, (λόγῳ τῆς φιλαυτίας μου) καί παραμελῶ τίς ὑποχρεώσεις μου πρός τούς συνανθρώπους μου ἤ τήν ἐργασία μου. Τό ὅτι πρέπει νά εἶμαι «πάντων διάκονος» (Μάρ. θ’ 35) τό παραβλέπω, μέ ἀποτέλεσμα νά στεροῦμαι τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία μέ βοηθᾶ ἤ νά λύνω τά ποικίλα προβλήματά μου, ἤ νά τά ἀνέχομαι καί νά τά ὑπομένω χωρίς γκρίνιες καί ἄγχος!
(συνεχίζεται)
(π. Γεώργιος Κουγιουμτζόγλου, Λατρευτικό Ἐγχειρίδιο, σ. 303-304)